گفتم كه عطش مي‌كشدم در تب صحرا
گفتي كه مجوي آب و عطش باش سراپا
گفتم كه نشانم بده گر چشمه‌اي آنجاست
گفتي چو شدي تشنه‌ترين قلب تو درياست
گفتم كه در اين راه كو نقطه آغاز
گفتي كه تويي تو خود پاسخ اين راز
چون همسفر عشق شدي مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فكر خطر باش
چشمات